Czasami człowiek myśli, że życie jest
takie piękne. Tyle wspaniałości dokoła, świat jest przecież tak cudowny.
Przychodzi jednak moment, gdy ten chwalebny światopogląd ulega ogromnej próbie.
Może jest to odejście bliskiej osoby, może utrata pracy i środków do życia, a
może... no właśnie. Może to po prostu miłość. Miłość? To przecież
najwspanialsze uczucie! - ktoś powie. A
jednak, niewykluczone, że niezupełnie ma rację. Lub nie tyle, co myli, a raczej
nie potrafi kochać. Niewielu ludzi posiada tę sztukę. Człowiek z miłości i do
miłości został stworzony, ale czy potrafimy kochać? Bez egoizmu, zazdrości,
zawiści? Posiąść taką miłość - najlepsza na świecie rzecz. Mało kto jednak
dociera do etapu tej prawdziwej, choć wielu twierdzi, że ją przeżyło. Obłudna
miłość może stać się największą tragedią człowieka.
Witam,
OdpowiedzUsuńbardzo ciekawe opowiadania!
zachęcam do przeczytania opowiadania mojego autorstwa.
Dopiero co zaczynam,także proszę o ocenę z przymrożeniem oka.
http://swiadeknaoczny.cba.pl/index.php/przypadkowyswiadek
Zapraszam na mojego bloga: http://true-story-true-life.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńHej, blog zapowiada się bardzo ciekawie. Czekam na opowiadanie ;)
OdpowiedzUsuńZapraszam na mojego bloga: occulta-memorias.blogspot.com